Συζυγική μοιχεία (ή απιστία)

Η συζυγική μοιχεία (ή απιστία) θεωρείται αμάρτημα και μάλιστα κολάσιμο. Συναντάται τόσο παλιά όσο και ο θεσμός του γάμου και της οικογένειας. Στις μέρες μας με τη ραγδαία ανάπτυξη των κοινωνικών δικτυών μπορεί να θεωρηθεί απιστία και η ανταλλαγή μηνυμάτων που εμπεριέχουν σεξουαλικά στοιχεία. Η απιστία θεωρείται ένα συνηθισμένο φαινόμενο της εποχής. Αυτή η αμφιβολία για την ερωτική ή συζυγική πιστή αν και δεν είναι ποινικά κολάσιμη, ηθικά σιγουρά είναι. Όταν ανακαλυφθεί μια εξωσυζυγική σχέση η εμπειρία είναι πολύ τραυματική για το άτομο που την εισπράττει. Το άτομο που έχει απαιτηθεί χάνει την αυτοεκτίμηση του, πονάει πολύ ψυχικά, εκδηλώνει καταθλιπτικά συμπτώματα. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές διαταράσσεται και η ζωή των παιδιών αφού βιώνουν τις εντάσεις και τις φασαρίες των γονιών τους μέσα στο σπίτι. Μερικές φορές μπορεί να χρησιμοποιηθούν και εναντίον του γονιού που απάτησε. Ποσό λάθος να χρησιμοποιείς τα παιδιά σου για εκδικητικούς λόγους!!!

Αναμφίβολα η συζυγική μοιχεία (ή απιστία) μπορεί να πληγώσει ανεπανόρθωτα τα πολύ αγαπημένα μας πρόσωπα και να προκαλέσει πραγματικές τραγωδίες.

Οι λόγοι που οδηγούν στην απιστία αμέτρητοι, ειδικά στο Δυτικό κόσμο. Μερικοί απιστούν απλά για να δώσουν χρώμα και νόημα στην άδεια τους ζωή. Άλλη αίτια μοιχείας είναι ένα «απλά συνέβη» δεν το επιδίωξα. Δυστυχώς στη Δύση οι άνθρωποι πασχίζουν για ασφάλεια και εμπιστοσύνη διπλά σε ένα άτομο που θεωρητικά τους τα παρέχει κι από την άλλη θέλουν ένταση, πάθος και ενδιαφέρον από τη νόμιμη σχέση τους. Αδιανόητο ότι μπαίνουν στη διαδικασία να γκρεμίσουν με τα ιδιά τους τα χεριά όσα έχτισαν με τόσο κόπο και θυσία !!!

Τα δυο φύλλα αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο την απιστία. Για τους άντρες το χειρότερο που μπορεί να τους συμβεί είναι να τους απατήσει σεξουαλικά η σύζυγος τους /σύντροφος τους. Για τις γυναίκες η πραγματική τραγωδία είναι να τους πει το εταίρο τους ήμισυ ότι αγαπάει μια άλλη γυναικά και σκέφτεται να την εγκαταλείψει προκειμένου να ζήσει με την «άλλη».

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και αυτός που απιστεί νιώθει πολλές φορές ενοχή και ντροπή. Σύμφωνα με την γνώμη μου είναι πιο οδυνηρό να απατάς πάρα να έχεις δεχτεί απιστία. Το κακό πρόσωπο του γάμου κάνεις δεν θέλει να το δει.

Όταν έχουμε υποψίες για τον σύντροφο μας το σωστό θα ήταν να μην κάνουμε τον αστυνομικό και να προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε μονοί μας την αλήθεια. Δηλαδή μην αναλάβουμε και εκτελέσουμε την ερευνά για λογαριασμό μας. Ο λόγος πολύ απλός. Δεν είμαστε αποστασιοποιημένοι από το πρόβλημα κι έτσι το πιθανότερο είναι να προδοθούμε, να πέσουμε στα ματιά του ανθρώπου μας και να «μαζευτεί για λίγο», μέχρι να κοπάσει η καταιγίδα με αποτέλεσμα εμείς να μείνουμε μόνο με υποψίες χωρίς αποδείξεις. Το πως αντιλαμβανόμαστε την απιστία διαφέρει από άτομο σε άτομο με υποψίες άσχετα με την οικονομική ή κοινωνική θέση που βρίσκεται. Για ορισμένους η απιστία δε σημαίνει απαραίτητα και το τέλος της σχέσης ενώ για άλλους θεωρείται εσχάτη προδοσία.